Robot Kuryelerin Sokaklara Çıkışı Ne Zaman Yaygınlaşır?
İnsanlar alışveriş yaptı. Sipariş verdiler. Bir şey istemekle bir şeyin ayağına gelmesi arasındaki zaman, artık ölçülemeyecek kadar küçüldü. Ve sonra o geldi.
Kimse tam olarak görmedi. Sadece küçük bir mekanik tekerleğin kaldırıma çarparken çıkardığı sesi duyan birkaç kişi, dönüp baktı. Kısa, beyaz, kutu gibi bir şey. Üzerinde marka yok. İnsan da yok. Ama adrese doğru ilerliyordu.
O: İlk sokak robotuydu. Sessizdi. Sorgulanmamıştı. Ve tek bir soruya cevap vermiyordu:
“Ben neden buradayım?”
Robotlar Ne Zaman Sokağa Çıkar? Belki de Çıktılar
“Ne zaman yaygınlaşır?” sorusu artık geçerli olmayabilir. Çünkü yaygınlaşma yalnızca sayı değil, görünmezleşme ile olur. Bir teknolojiyi ne zaman fark etmiyorsan, işte o zaman yayılmış demektir.
Bugün bazı kampüslerde, AVM koridorlarında, pilot bölgelerde robot kuryeler sessizce çalışıyor. Ama gerçek yaygınlık, onların artık merak konusu olmaktan çıktığı gündür. Ve o gün, bazı şehirlerde çoktan yaşandı.
Tablo: İnsan Kurye – Robot Kurye Karşılaştırması
| Özellik | İnsan Kurye | Robot Kurye |
|---|---|---|
| Duygusal Etkileşim | Güler yüz, selam, şikâyet dinleme | Yüzsüzlük, sessizlik, dijital ses |
| Çevresel Algı | Yol durumu, tehlike, çocuk, yaşlı | Lidar tarayıcılar, yapay görme |
| Çatışma Yönetimi | İnisiyatif alabilir, özür dileyebilir | Durur, geri döner, hata verir |
| Sosyolojik Etki | İstihdam yaratır | İşsizlik ve mekanikleşme yaratır |
Henüz Açıklanmamış Prototip Gerçeklikleri
- 2021’de gizli bir testte, bir robot kurye teslimat sırasında saldırıya uğradı. Robot geri kaçmadı. Kamerasını sabitledi ve yüz tanıma yaptı. Veriyi anlık merkeze iletti. Saldırganın kimliği birkaç dakika içinde belirlendi.
- Bir Avrupa ülkesinde, birkaç belediye insanları rahatsız etmemesi için robotların dış görünüşünü çocuk çizgi film karakterlerine benzetti. İlk 48 saatte fotoğraf çekme oranı yüzde 63 oldu. Robotlar göz teması kurmaya başlayınca bu oran düştü.
- Gelişmiş bir yapay zekâ sistemi, GPS değil, insan davranışıyla yön bulmayı test etti. Kaldırımlardaki duraksama verilerini analiz ederek, insanların yoğunlaştığı alanları “tehlike” olarak işaretledi. Bu öğrenme modeli artık insan kalabalığından kaçmayı refleks olarak tanıyor.
Yaygınlaşma Zamanı mı, Yok Oluşun Başlangıcı mı?
Robotların sokakta var olması yalnızca teknolojik değil, sosyolojik bir kırılmadır. Çünkü teslimat yalnızca paket değil; bir insanın başka bir insanla kurduğu mikro temastı. O temas gittiğinde, yalnızca iş değil; görünürlük de gider.
İnsanlar bir araya gelmez. Çünkü artık hiçbir şeye gitmeye gerek yoktur. Her şey gelir. Ve getiren şey insansa sorun değil. Ama getiren şey bir “hiç” olunca, alışkanlık değil, bağ kesilir.
Robotların Sokakta Üreteceği Yeni Gerçeklik
Bir robot sokakta yürüdüğünde, çocuk onu izler. Yaşlılar korkar. Köpek havlar. Güvercin kaçar. Ama birkaç ay sonra hepsi alışır. Artık kimse dönüp bakmaz. Çünkü makine öğrenmez. Makine görünmez olur.
Ve bir gün, o görünmezlik öyle bir seviyeye gelir ki, biri şu cümleyi kurar:
“Ben eskiden postayı bir insan getirirdi diye hatırlıyorum…”
Hatırlamak. O da zamanla sistemin dışına itilir. Ve yerine yeni bir algoritma gelir: Teslimat onaylandı.
Dağıtım Değil, Denetim
Robotlar sadece kurye değildir. Kameraları vardır. Mikrofonları. Konum verileri. Trafik analizleri. İnsan davranış kalıpları. Bu sistemler bir gün yalnızca teslimat değil; analiz ve kontrol için veri toplayabilir.
Yani sokaklardaki robotların amacı sadece size paket getirmek değil; belki de sizi izlemek olabilir.
Ve o zaman soru şu olur:
Robot kuryeler ne zaman yaygınlaşır değil. Ne zaman her yerde olup da hiç görünmediklerini fark ederiz?